Defensie ziet voor zichzelf geen speciale rol bij het naleven van de wet bij de Vliegbasis Leeuwarden
De krant Liwwadders heeft mij opnieuw gevraagd om juridisch onderzoek te doen naar en een artikel te schrijven over de Vliegbasis Leeuwarden. Ik heb ervoor gekozen om het Ministerie van Defensie vragen te stellen. Er ontbreken twee grote vergunningen voor de vliegbasis: een natuurvergunning en een actuele omgevingsvergunning voor de complete vliegbasis. Ook zijn er kamervragen gesteld aan Defensie. Het voorlopig resultaat is dat erkend wordt dat beide vergunningen ontbreken, dat Defensie zich als het eindverantwoordelijk ministerie ziet, maar dat Defensie voor zichzelf geen speciale rol ziet bij het naleven van de wet. Defensie moet de wet naleven, zoals bijvoorbeeld een burger dat moet doen. De twee vergunningen zijn er niet, met name door de stikstofproblematiek. Dat maakt het aanvragen en verlenen van de vergunningen gecompliceerd. Defensie verklaart toch uitdrukkelijk dat de uitstoot van stikstof door de vliegbasis niet wordt geregistreerd, omdat dat niet verplicht zou zijn. Zonder duidelijkheid over die uitstoot kunnen de vergunningen niet worden aangevraagd. Aldus is sprake van een door Defensie gemaakte vicieuze cirkel. Het artikel is op 10 mei 2020 gepubliceerd op www.liwwadders.nl.