Vanochtend las ik met een glimlach de krant. De raad van de gemeente Súdwest-Fryslân heeft gestemd tegen een wijziging van het bestemmingsplan. De wijziging zou een forse vergroting van de stal van een varkenshouder aan de rand van het dorpje Hemelum mogelijk maken. Ik ken de plek. Op een avond in 2017 bezocht ik bewoners van Hemelum en de locatie. Aan de omwonenden heb ik advies gegeven. Zij zien het plan van de varkenshouder niet zitten met name in verband met de al bestaande geuroverlast. We hebben een strategie uitgezet, die meer gericht was op de politieke dan op de juridische mogelijkheden. Hoe om te gaan met bijvoorbeeld de gemeente en met de provincie, die ook een rol speelt? Zienswijzen indienen, inspreken, contacten leggen met overheidsbestuurders en politici zijn belangrijke acties.

Een politiek en juridisch punt is, dat er een toezegging zou liggen van een gemeente, die is opgegaan in Súdwest-Fryslân. Is de gemeente daaraan gebonden? Goed gemotiveerd kunnen de omwonenden naar voren brengen, dat dat niet zo is. Er is geen sprake van een harde toezegging van de niet meer bestaande gemeente. De raadsleden waren "vrij" om hun standpunt te bepalen. Dat is gisteravond gebeurd. De varkenhouder wil wellicht dit raadsbesluit aanvechten, maar de gemeenteraad heeft op grond van de regelgeving en rechtspraak veel vrijheid om aldus te besluiten. Is het besluit in redelijkheid genomen, is de vraag voor de bestuursrechter. 

De omwonenden heb ik direct gefeliciteerd.